Zó ervaarden jullie de eerste 3 maanden na de bevalling
Via social media leggen we jullie regelmatig stellingen en vragen voor. Dit keer vroegen we: hoe ervaarden jullie de eerste drie maanden na de bevalling? Ook wel het vierde trimester genoemd. En daar kwamen nogal wat reacties op!
Deze keer kwam de vraag van de zwangere Sandra. Zij schreef: “Op dit moment ben ik 29 weken zwanger. Ik ben door het dolle heen. Vanaf de eerste echo zit ik op een roze wolk. Om mezelf ook voor te bereiden op de periode na de bevalling, vroeg ik aan een vriendin hoe zij die periode ervaarde. Tot mijn verbazing was ze best negatief. Ze voelde zich overdonderd en ervaarde de eerste weken na haar bevalling als erg intens. Ik schrok hier van! Hoe ervaarden jullie de periode na de bevalling? En wat zijn jullie tips?”
10x eerlijk over het vierde trimester
“Normaal gesproken schrijf ik nooit een reactie, maar wil ons steentje bijdragen. Wij vonden het zeker bij ons eerste kind heel erg lastig als hij begon te huilen, we waren erg onzeker … Wij vonden het prettig om niet alle dagen bezoek te ontvangen, omdat je alle tijd en energie nodig hebt voor je pasgeboren baby. Denk daar samen goed over na hoe je dat wilt, mensen hebben jullie wensen te respecteren. Dit weet je pas na de geboorte. Geniet van jullie zwangerschap en doe vooral de dingen die goed voelen voor jou/jullie.”
“Laat een ervaring niet je eigen toekomstige ervaring beïnvloeden. Jij bent haar niet en andersom. Het is wel positief dat ze eerlijk is, want de meesten houden rozengeur en maneschijn voor, terwijl er echt wel moeilijk momenten zijn. Maar daar ga je vanzelf doorheen. Er zijn genoeg instanties die jonge moeders met elkaar in contact brengen, dat kan heel fijn zijn. Maar pak vooral je rust en probeer niet te veel te willen. De tijd vliegt hard genoeg langs je heen.”
“Bij mijn tip denk je nu: huh, natuurlijk?! Maar ik merk dat hoe vaker ik dit deel, hoe vaker mensen zeggen: ‘oh ja, dat heb ik ook gedaan’! Volg het ritme van je kind. Maak hem niet wakker voor kraamvisite, ze kunnen altijd nog een keer langskomen als ze hem niet hebben kunnen zien omdat-ie sliep. Ik deed dat namelijk wel, ik vond het zonde als kraamvisite kwam en ze mijn kleintje niet gezien hadden. Ik maakte hem wakker, zette hem op schoot, fotootje hier en daar … Resultaat: een mega overprikkeld kind dat veel te weinig sliep en veel huilde. Bij mijn tweede was dit heel anders en daarin heb ik het belang van mijn kleine voorop gezet. Dat was een veel fijnere kraamtijd.”
“Het is zeker intens, maar dat hoeft niet gelijk negatief te zijn. Je kunt je niet voorbereiden op het hebben van een baby en hoe dat is. Laat het over je heen komen, accepteer hulp uit je omgeving en en ga lekker slapen als de baby slaapt.”
“Het is een hele mooie intense tijd. Jullie moeten wennen aan elkaar, dat hoort erbij. Borstvoeding, als je dat wil geven, kan ook zorgen voor extra stress, ook al is het heel mooi. Het is ook hard werken. Het komt vaak niet meteen op gang enzo. Luister goed naar jezelf en volg je gevoel!”
“In de eerste week heb je last van je lijf, maar ik heb echt intens genoten, ik zat helemaal in onze eigen bubbel. Zat eigenlijk niet eens op bezoek te wachten, omdat we zo heerlijk samen aan het genieten waren van ons mooie mannetje. Iedereen ervaart het anders, maar het is allemaal zo mooi. En tips? Blijf praten met je partner en schaam je niet.”
“Houd de rust in huis. Neem tijd en mensen gaan niet voor niets voor een tweede. Alle heftigheid die op je afkomt, brengt ook veel liefde mee.”
“Iedereen ervaart het anders. Ligt eraan hoe je bevalt, of je kind meteen gezond is en hoe jij zelf herstelt. Ik geef je wel een tip: denk aan je rust. De kraamvisite hoeft echt niet meteen allemaal tegelijk.”
“Het was mooi en pittig tegelijk. Erg pittig. Nooit op een roze wolk gezeten, maar ook geen zwarte gelukkig. Wel de realiteit dat er veel van je gevraagd wordt, zowel emotioneel als fysiek, en dat er weinig slaap is. Na nummer 1 (heb nu nummer 4 in de box liggen) de instelling gehad: na het eerste jaar wordt het echt leuk. Dit doet niets af aan het houden van hoor.”
“Hier heb ik zes weken lang moeten wennen aan het idee dat wij niet meer met zijn tweeën waren, maar met zijn drieën. Ik ben een soort van gaan rouwen om mijn ‘oude’ leven, maar na die zes weken was het allemaal goed. Tuurlijk is het soms pittig, want zorgen voor zo’n kleintje is continu en dat gaat voor op jezelf. Wat ik mee zal geven aan nieuwe ouders: neem jullie tijd om te wennen aan elkaar. En wat je ook denkt en voelt: het is oké, je mag er zijn.”
Lees ook: ‘Waarom wordt er zo’n horrorbeeld geschetst van het moederschap’