‘Dus ik geef mijn kind geen liefde of geborgenheid omdat ik de fles geef?’ Of ‘Sorry maar dit soort foto’s hoef ik niet te zien, alsof ik een slechte moeder ben dat ik het geen jaar heb volgehouden’ en zelfs ‘ik geef de fles, dus ik heb gefaald als moeder?’

Negatieve en emotionele reacties

Dat is slechts een greep uit de flinke stroom negatieve en emotionele reacties op wat simpelweg een prachtige foto is. De vrouw op de foto bood vervolgens zelfs haar excuses aan. Wat begon als het vieren van een mijlpaal, veranderde in een sfeer waarbij er eigenlijk gezegd werd: ik wil niet zien dat jij succesvol borstvoeding geeft, houd dat maar verborgen en wees er niet zo trots op want dat kwetst mij.

Waarom is borstvoeding geven zo’n ontzettend beladen onderwerp geworden? En nog belangrijker: waarom vinden vrouwen het normaal om zichzelf te bestempelen als iemand die ‘tekort doet’ of die ‘gefaald heeft’ als ze de fles geven? Het is toch absurd dat iemand zichzelf neerzet als een slechte moeder, alleen omdat ze haar kind voedt met de fles!?

Liever een schouderklopje

Vrijwel elke moeder doet haar stinkende best voor haar kinderen. Dus ik geef mezelf liever een schouderklopje dan dat ik tegen mezelf zeg ‘goh wat heb ik toch gefaald, want ik doe dit niet of kan dat niet!’ Voor mij is dat een teken dat we borstvoeding geven op een heel hoog voetstuk hebben geplaatst en dat het voor veel moeders bepaalt of ze het goed doen of niet.

Mijn lesje wel geleerd

Ik sta er vrij makkelijk in. Borstvoeding geven is prachtig, als het lukt. Lukt het niet, dan is de fles een prima alternatief. Bij mijn eerste kind was ik veel extremer. Ik moest en zou hem minimaal een jaar lang borstvoeding geven! Bij de twee kinderen die volgden had ik mijn lesje wel geleerd: als het niet lukt, dan ga ik mezelf niet slopen om koste wat het kost borstvoeding te geven. Gelukkig verliep het alle drie de keren heel vlot, alleen borstvoeding afbouwen bij de laatste was een hel.

Ik kreeg de ene na de andere verstopping en had continu beginnende ontstekingen. Hele nachten was ik wakker en zat ik met een naald in mijn tepel te prikken om melkblaren weg te krijgen, terwijl mijn borst onder de rode vlekken en vol harde schijven zat. Ik was een wrak door uitputting en gestrest door die constante verstoppingen en gaf mijn kind zeker geen ‘geborgenheid of liefde’ tijdens het voeden. Nee, ik smeekte hem om de verstopping eruit te zuigen, ook al had hij zijn buikje allang vol.

Borst of fles? Het maakt niet uit

Borstvoeding geven is gewoon niet altijd even gemakkelijk en moeders kunnen tal van redenen hebben waarom ze besluiten om de fles te geven. Dat is een persoonlijke afweging en dat is oké. Dan heb je niet gefaald. Dan krijgt je kind evenveel liefde en geborgenheid. Dan ben je nog steeds een absolute topmoeder. Dan hoef je je niet minderwaardig te voelen. Dan hoef je je niet persoonlijk aangevallen te voelen als een ander iets moois zegt over haar ervaring met borstvoeding geven. Dan mag je gewoon genieten van je kind die opgroeit, met of zonder jouw melk.

Lees ook: 10 meestgestelde vragen over borstvoeding