Moederschap: Niets zette mijn leven zo op zijn kop
Mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn na afgelopen jaarwisseling. Buiten knalde het vuurwerk de lucht in terwijl ik in het ziekenhuis mijn dochter vlak voor middernacht ter wereld heb gebracht. Met een vragende blik keek ik mijn vriend aan: Hoe heeft er zo’n bijzonder meisje uit ons samen kunnen ontstaan met haar grote blauwe ogen en donkere haren? Ik was blij toen we haar 24 uur later mee naar huis konden nemen, maar ik had geen idee wat me te wachten stond als nieuwe moeder.
De grootste uitdaging voor mij als moeder is door de huiluren komen van mijn dochter. Ik lees dat huiluren doorgaans één à twee uur duren, maar mijn dochter huilt momenteel gemiddeld vier uur per dag. Ze begint met huilen aan het einde van de namiddag. Ik overbrug een deel van de huiluren door met mijn dochter in de kinderwagen te wandelen.
Geen moment rust
Ze kijkt dan reikhalzend naar de bomen, ze lacht en ze gaat dan met de tong langs haar mond alsof ze wil weten hoe de boomblaadjes voelen en smaken. Na een tijdje valt ze even in slaap en bij thuiskomst is ze wakker. Als ik haar geen moment rustig krijg, dan wieg ik haar in mijn armen of houd ik haar vast.
Soms huilt ze zo hard dat haar gezicht rood aanloopt en ze zich helemaal probeert te strekken zoals ze deed bij buikkrampjes. Aan haar kleine oogjes zie ik dat ze moe is en aan haar druk heen en weer bewegende benen dat ze moeite heeft om rustig te gaan slapen. Ik voel me op die momenten machteloos als moeder, omdat ik denk dat ik het niet goed doe als moeder en alleen ik er voor mijn dochter kan zijn.
Huilend indrukken verwerken
Als ik volloop na haar dagen achtereen getroost te hebben tijdens haar huiluren, vraag ik mijn vriend om het over te nemen. Zo kan ikzelf even huilen en de indrukken verwerken van mijn dochter die overstuur is. Mijn vriend is meestal de rust zelve. Hij zegt dat het vele huilen van haar hem minder doet, omdat hij weet dat alles oké is. Toch zie ik dat het hem ook iets doet. Meer in de zin van dat hij medelijden met haar heeft als ze zo moet huilen.
Wat brengt de toekomst?
Een buurman die papa is van een meisje van ruim een jaar oud, zegt dat alles makkelijker wordt na drie maanden. Terwijl ik een schema tegenkom dat aantoont dat je kind na drie maanden juist langere periodes hangerig kan zijn door veranderingen die hij of zij doormaakt.
Kortom, wat zet het moederschap mijn leven op zijn kop. Alles is een fase, zeggen ze dan. Maar hoe die fases voelen, is ook voor ons als ouders een grote verrassing. Ik ben heel benieuwd wat er komen gaat en hoe mijn leven verder op zijn kop gezet gaat worden. Voor nu wacht ik het gewoon maar af. Adem in, adem uit.
Lees ook: Pittige fase mama? 10x een steuntje in de rug