Na 4 weken begon Zayn te hoesten

Op vrijdag 16 februari verwelkomden we onze prachtige en gezonde zoon Zayn. De bevalling was zwaar, maar Zayn, met zijn ruim 8 pond en 53 cm, was een ware zegen. De eerste paar weken zaten we op een ‘blauwe wolk’. Het ging goed met Zayn.

Toen Zayn net 4 weken oud was viel het ons op dat hij lichtjes begon te hoesten. Het hoestje leek onschuldig, maar omdat kinkhoest en het RS-virus steeds vaker in het nieuws waren, besloten we toch naar de huisarts te gaan. De huisarts controleerde Zayn, maar zag niets geks. Ook geen teken dat wees op één van de ziektes. In het weekend werd het hoesten steeds erger. Hierdoor besloten we op zondag de huisartsenpost te bellen. Zayn mocht weer langskomen. Ook uit deze controles leek niets te komen.

Geen lucht en Zayn loopt blauw aan

Die maandag kreeg Zayn zijn eerste aanval. Het slijm kwam omhoog, Zayn kon niet meer ademhalen, kreeg hierdoor geen lucht meer en hij werd blauw. Ik heb Zayn gelijk op zijn zij gelegd en begon met hem te praten - om hem gerust te stellen - en zijn borst en rugje te masseren. Toen de aanval voorbij was, belde ik in paniek de huisarts. Ik mocht langskomen en na overleg tussen de huisarts en kinderarts werd Zayn gelijk doorverwezen naar het ziekenhuis.

Testen in het ziekenhuis

In het ziekenhuis werd Zayn getest op kinkhoest, corona, influenza en het RS-virus. Hij werd een nachtje ter observatie opgenomen, omdat de uitslagen pas de volgende dag bekend zouden zijn. Ik mocht gelukkig bij hem blijven. Zayn kreeg die avond en nacht nog twee aanvallen. De volgende ochtend kregen we de uitslag: Zayn had kinkhoest en moest worden opgenomen. Dit nieuws sloeg in als een bom. Angst, machteloosheid en boosheid is wat er volgde.

Angst voor hoe het gaat lopen

We waren angstig, omdat Zayn bij iedere aanval naar adem snakte en blauw werd. Bij iedere aanval hoop je dat het goed gaat en hij er snel uitkomt. Ook waren we angstig, omdat vooraf niet duidelijk is hoe kinkhoest bij Zayn zou verlopen. Dit is per kind verschillend. Hij had ook op de IC opgenomen kunnen worden, aan het zuurstof.

We voelden ons machteloos, omdat we niets konden doen voor Zayn behalve hem vasthouden en tegen hem praten. Zijn kleine lichaampje moest het zware gevecht zelf aangaan.

Ik had dit kunnen voorkomen als ik het vaccin wél had genomen

Boos op mezelf

En ik was ontzettend boos op mezelf. De 22 wekenprik voor zwangeren had ik aan mij voorbij laten gaan, omdat ik me beroerd voelde en oververmoeid was. We hadden al besloten dat we Zayn zeker zouden laten vaccineren volgens het Rijksvaccinatieprogramma. En hoe groot was de kans op besmetting voordat hij zijn eerste vaccinaties zou krijgen? Blijkbaar groot, want hij was besmet en ik neem het mezelf ontzettend kwalijk. Ik had dit namelijk kunnen voorkomen als ik het vaccin wél had genomen.

Steeds meer aanvallen en toch naar huis

De dagen in het ziekenhuis waren gevuld met aanval na aanval. Ze kwamen steeds vaker, werden steeds langer en steeds heftiger. Hij had er gemiddeld 5 à 6 per uur. En toch mocht Zayn na vijf dagen in het ziekenhuis te hebben gelegen weer naar huis. Hij had een antibioticakuur gehad en het ziekenhuis kon, ondanks de goede zorg, niets meer voor hem doen.

Thuis waren de aanvallen hetzelfde. Ik week geen moment van Zayns zijde en bleven alleen maar thuis. ’s Nachts deed ik geen oog dicht, omdat ik bang was dat Zayn een aanval zou krijgen. Na zes weken zagen we lichte vooruitgang. Zayn had soms minder aanvallen op een dag. De heftigheid bleef helaas wel hetzelfde. Toch merkten we dat het langzaamaan de goede kant op ging.

Dalende vaccinatiegraad moet omhoog

De dalende vaccinatiegraad vond ik al zorgelijk toen ik startte als beleidsadviseur Volksgezondheid. Maar nu ik van dichtbij heb meegemaakt wat het gevolg hiervan is, is de noodzaak van vaccineren mij nog duidelijker geworden. Het rijksvaccinatieprogramma is ontzettend belangrijk om uitbraak van kinderziektes te voorkomen.

Kinkhoest wordt ook de 100-dagen hoest genoemd. Voor Zayn zijn de 100-dagen nu gelukkig voorbij. Het gaat goed met hem. Hier zijn we ontzettend dankbaar voor!

Lees ook: Vaccinatiegraad neemt af: dit is hoe dat komt

Ook je verhaal delen?

Heb jij een bijzonder, mooi, ontroerend of grappig verhaal en wil je die graag met andere mama’s (to be) delen? Deel je verhaal van ongeveer 500-800 woorden via redactie@wij.nl. Je mag er ook 2 á 3 foto’s bij sturen. Wil je graag anoniem blijven? Dat kan. Vermeld dit er dan bij. Let op: verhalen die elders al online verschenen zijn, worden niet gepubliceerd.