Ik ben een paar keer naar de huisarts geweest en ik kreeg Primolut. Daarmee kun je je hele hormoonsysteem eens een reset geven. Na een paar maanden kwam ik weer bij de huisarts, want ik dacht dat ik een blaasontsteking had. Het bleek dat ik in verwachting was. Wow, en nu?

Ongepland zwanger

Ik had mijn droombaan als vrachtwagenchauffeuse, ik woonde nog bij mijn moeder en had een partner die 250 km verderop woonde. Een baby? Daar was ik absoluut niet klaar voor. Na veel goede gesprekken, maakten we de keuze om het toch gewoon te doen. Ik werd bijna 30, mijn partner had een koopwoning; er was een goede basis. Die kleine zou zo veel liefde krijgen van iedereen. En groot worden ze uiteindelijk toch wel. Het betekende voor mij wel dat ik mijn baan moest opzeggen en moest verhuizen naar de andere kant van Nederland. Best ingrijpend.

Borstvoeding of flesvoeding?

En dan ga je je voorbereiden op het moederschap: thuis bevallen of in het ziekenhuis? Flesvoeding of borstvoeding? Daar was ik snel uit: ik wilde in het ziekenhuis bevallen en proberen borstvoeding te geven. Als dat een gedoe zou worden, was het ook niet erg om op flesvoeding over te gaan. Maar ik wilde het wel proberen, al zou het maar een half jaar zijn - dat leek ons een mooie start.

Heftige bevalling

Op 18 mei 2021 beviel ik van een prachtige dochter in het ziekenhuis. Ik werd ingeleid met 38 weken, omdat ze dachten ze zo’n 4.5 kilo zou wegen met 40 weken. Dat viel gelukkig mee, ze woog 3765 gram. En het was tijdens de bevalling, dat het begon. Het was voor mij verschrikkelijk. Ze was er binnen 6 uur, maar ik had 5 uur lang een weeënstorm, zónder pauzes. Ik kon niet meer fatsoenlijk ademen en had het gevoel dat ik stikte. Ik kon geen kant op en dat benauwde mij verschrikkelijk.

Geen opstart van kraamhulp

Toen ze er dan eindelijk was, werd ze bij mij op de borst gelegd; het gouden uur. Ik startte direct met de borstvoeding en ze hapte meteen goed aan. Na een beetje bij te zijn gekomen, mochten we begin van de avond naar huis.

Helaas kregen we geen opstart van de kraamhulp en moesten we het de eerste nacht en avond alleen doen. Hoe dan? Ik had nog nooit een kind gehad, laat staan dat ik wist hoe ik haar aan de borst moest leggen, wanneer ze moest drinken en hoe vaak. Natuurlijk is alles goed gekomen, maar wat waren we blij dat de kraamhulp de volgende ochtend op de stoep stond. Ze had namelijk niet gedronken. Na een paar dagen ploeteren om te zorgen dat ze genoeg melk binnenkreeg, lukte het me eindelijk haar iedere 3 uur een volledige voeding te kunnen geven. Ik vond het zo fijn dat het lukte, maar ik merkte dat ik niet goed in mijn vel zat. Ik had stemmingswisselingen, was vaak boos en had het gevoel dat ik niets waard was. Ik kon het toch niet goed doen, dus wat deed ik hier eigenlijk?

Antidepressiva en borstvoeding

Uiteindelijk heb ik bij de huisarts aan de bel getrokken. Dit kon niet langer. Ik wil een goede moeder zijn, die er voor haar kleintje is. Via de huisarts ben ik bij het GGZ terechtgekomen en na een aardig lange wachttijd, kon ik in november voor het intakegesprek komen. Direct tijdens de intake is er besproken om meteen te starten met antidepressiva, maar omdat ik borstvoeding gaf, kon ik maar 1 soort krijgen en dat was de sertraline. Hier kreeg de kleine het minst tot niets van binnen en het zou mij wel helpen.

Postnatale depressie: therapie, EMDR en medicatie

Naarmate ik de medicatie op de rit had, werden de borstvoedingsmomenten echt mijn rustmomenten. Ik kon er zo van genieten. Dat die kleine zo rustig lag en dat ik wist dat ze goed gevoed werd. Het gaf mij rust. En zo kan ik het traject in. Een traject van heel veel therapie, EMDR en medicatie. Uiteindelijk bleek ik een postnatale depressie te hebben en door de bevalling ook PTSS. Nare gebeurtenissen van vroeger kwamen weer omhoog, maar door de EMDR heb ik ze eindelijk een plekje kunnen geven.

ADHD medicatie en borstvoeding

Na bijna een jaar moest ik helaas stoppen met de borstvoeding. Ik heb ADHD en daar gebruikte ik eerder medicatie voor, maar ben ik vanwege de zwangerschap mee gestopt. Door de postnatale depressie en al het andere, is de ADHD dubbel en dwars teruggekomen en helaas is daar nog geen medicatie voor uitgevonden die je mag slikken tijdens de borstvoeding.

Borstvoedingsmomenten werden geluksmomenten

Borstvoeding heeft mij echt geholpen. Ik heb het idee dat de band met mijn dochter daardoor zo sterk is. Misschien is de depressie wel begonnen tijdens de bevalling, maar zij is ook de reden dat ik het nog ben. En dat ik dit verhaal kan delen. Ik ben zo onwijs blij dat ik haar een goede start heb kunnen geven en dat we hieruit zijn gekomen. Natuurlijk heb ik ook mijn momenten gehad dat ik er helemaal klaar mee was. Maar dan weet je dat die kleine meid haar voeding nodig heeft en genoot ik gigantisch van die momenten. Het heeft mij er doorheen gesleept en daar ben ik onwijs dankbaar voor. Ik heb nog een hele weg te gaan, maar door de borstvoeding is mijn postnatale depressie nooit de kant opgegaan dat ik niets voor mijn kind voelde.