Onregelmatige ademhaling van je baby

Je bent vast niet de enige mama die in de nacht geen oog dicht heeft gedaan, omdat je de ademhaling van je newborn in de gaten aan het houden was. Ik kan hierover meepraten! Ik wist niet dat pasgeboren baby’s zo vreemd ademen en dacht de eerste nacht steeds dat onze dochter stikte ofzo, helemaal niet fijn. De volgende ochtend kon de kraamzorg mij geruststellen dat dit normaal was, maar de eerste weken moest er toch een nachtlampje aan of deed ik het licht op de overloop aan. Onze dochter lag in de co-sleeper naast mij, maar wij hebben een rolluik waardoor het dus echt donker is.

Toen ik het de volgende ochtend besprak met mijn kraamhulp ontdekte ik dat een baby dus zo ademt, alleen had ik dit liever eerder geweten. De nacht na je bevalling is slaap heel welkom. Een normale ademhaling die steeds sneller gaat, dan weer stopt en met een zucht en een kreuntje weer doorgaat kan best verontrustend zijn als je niet weet dat dit redelijk normaal is. Pasgeboren baby’s en voornamelijk premature baby’s hebben een periodieke ademhaling. Dat wil zeggen dat ze een bepaald ademhalingsritme steeds herhalen en dat is inclusief die zuchtjes en adempauzes. Als je baby wat ouder wordt zal deze ademhaling veranderen naar een regelmatige ademhaling zonder pufjes en pauzes.

Voel je je onzeker over of alles goed gaat met de kleine? Neem dan een nachtlampje zodat je kunt zien dat je baby nog beweegt of raak zachtjes een handje aan om te zien of je reactie krijgt. Dat hielp mij heel goed.

Bloed in de luier van je pasgeboren dochter

Op de klok te zien ben je alweer drie uur verder, tijd voor voeding een schone luier bij de kleine meid. Tot je schrik zie je een beetje bloed of iets wat erop lijkt in haar luier. Alles lijkt in orde te zijn, dus waar komt dit bloed vandaan? Gelukkig is dit geen reden tot paniek. Meisjes krijgen tijdens de zwangerschap een deel van jouw hormonen mee waardoor ze een paar dagen na de bevalling een ‘nep menstruatie’ of ‘pseudo menstruatie’ kunnen krijgen. Dit kan in de eerste dagen na de bevalling voorkomen, maar komt niet bij alle meisjesbaby’s voor. Toch fijn om te weten, van bloed bij je pasgeboren baby schrik je altijd.

Dagenlang gaasonderbroeken en mega maandverband

Je ziet het wel in komische films, vrouwen in grote gaasonderbroeken met mega maandverband erin. Je weet wel dat je die na je bevalling nodig zal hebben, maar dat je er in veel gevallen niet in één dag vanaf bent vertellen de meeste mensen je niet. Na je bevalling kan je nog best een tijd last hebben van flink bloedverlies van onderen. Een soort bloedverlies zoals tijdens je menstruatie, alleen kunnen er nu ook grotere stolsels meekomen; je lichaam ruimt op. Ik wist zelf wel dat er nog een beetje bloedverlies zou komen, maar die stolsels vond ik heel naar en mijn vriendinnen na wat rondvraag ook. Dat ik zolang nog maandverband moest dragen had ik niet verwacht, dus vertel ik het je maar vast; jij en die grote maandverbanden en gaasonderbroeken zullen tijdelijk onafscheidelijk zijn, je kunt het maar vast weten.

Bevallen van je placenta

Na negen maanden wachten ligt jullie kleine wonder eindelijk op je buik, je bent trots op jezelf. Deze bevalling heb je toch maar mooi even gedaan! ‘Je mag nu nog even persen voor de placenta hoor je opeens bij je voeten. ‘HUH? Ben ik nog niet klaar?’ Nee, nadat de baby is geboren moet ook de placenta er nog uit. Die kun je er meestal zelf uit persen met lichte weeën en soms krijg je daar een injectie voor zodat de placenta loskomt. Het is heel belangrijk dat de placenta een uur na de geboorte van de baby ook uit je lichaam komt. Lukt dit niet, dan kan de placenta operatief verwijderd worden. Bij de eerste was ik hier ook niet van op de hoogte, terwijl ik mij in van alles verdiept had, van ‘een plakkertje op het hoofdje’ tot ‘vitamine K geven na de geboorte’, had ik dit stukje van de bevalling gemist. Toch even een tegenvaller als je na uren bevallen denkt klaar te zijn …

Tranen met tuiten

Zo’n beetje op dag drie na je bevalling kan het je zomaar overkomen, je bent bezig met iets en opeens begin je te huilen. Niet een traantje wegpinken, maar echt stromende watervallen. Tranen met tuiten. En het stomme, je kunt er gewoon niet mee stoppen. Het huilen kan ook alle redenen hebben, van ‘Mijn haar zit stom’ tot ‘Wat heeft ons kind mooie ogen’, door alles kun je beginnen met huilen. Ik stond op dag 3 in de tuin in de stralende zon te huilen, want ‘Dat was gewoon ónze dochter.’ Laat het maar gewoon gaan, bijna alle moeders hebben dit. Je mag de hormonen in je lijf hiervan de schuld geven. En nu niet daarom gaan huilen hé, dat je iemand de schuld geeft, haha. Veel geluk samen!

Lees ook: Omgaan met heftige emoties tijdens de eerste tijd met je baby