De eerste tandjes: als je kind verandert in een kwijlend knaagdier

De eerste tandjes: als je kind verandert in een kwijlend knaagdier

Wanneer je kind tandjes krijgt verandert het van een schattige baby in een kwijlend knaagdier. Tot de hoektanden doorkomen, dan transformeert hij naar een ware Dracula. Sean krijgt nu zijn hoektanden door en geen bed, tafel of boek is meer veilig.

Geschreven door Annette van den Berg

Het kwijl druipt van zijn kin

Het is elf uur ’s avonds en vanuit Sean zijn slaapkamer hoor ik vreemde geluiden. Voorzichtig doe ik de kamerdeur open om te kijken wat er aan de hand is, maar het meneertje zit klaarwakker rechtop in bed. Met een kartonnen boek in zijn handen en het kwijl druipt van zijn kin.

Meteen doe ik het licht aan en ik zie tot mijn schrik dat letterlijk het halve boek verdwenen is. “Sean! Waar is de uil zijn hoofd gebleven!” Het kartonnen boekje, zogenaamd ‘met extra stevige flappen voor kleine kinderhandjes’, is helemaal doorweekt en de uil op de voorkant is onthoofd. Het extra dikke karton is nergens te bekennen.

Gespot: parelwitte vampiertandjes

Met een onschuldig engelenhoofd kijkt hij me aan en wijst met een vingertje achter zijn bed. Ik schuif zijn bed aan de kant en op de grond ligt een waar kerkhof van piepkleine papier-mache propjes. Hij heeft het boek gewoon stukje voor stukje natgesabbeld, afgeknaagd en uitgetuft op de grond. Terwijl hij een paar keer flink niest, vliegen er nog drie propjes uit zijn neus. “Oh Sean, er moeten duidelijk weer een paar tandjes doorkomen…”

Als ik in zijn mondje kijk of er nog meer kartonnen stukjes in verstopt zitten, zie ik twee parelwitte vampiertandjes nog net onder het tandvlees glimmen. Ja hoor, daar heb je de boosdoeners!

Tandjes, kom maar snel door!

Een bijtring wil hij niet, die smijt hij boos weer uit zijn bed. Net als een speen, waar hij nog nooit interesse in heeft getoond, terwijl dit bij zijn grotere broers echt goed werkte. Het enige wat hij wil is een flink stuk hout, zoals de rand van zijn bed die helemaal afgeknaagd is. Hij heeft het hout zelfs zo erg toegetakeld dat sommige spijlen los zijn geraakt en ik heb me erover verbaasd dat hij nog geen splinters in zijn mond heeft gekregen! Of een dik kartonnen boek met een stevige bite, zoals de uil die nu onthoofd is.

Hopelijk komen die vampierhoektanden snel door, zodat we allemaal weer ongestoord kunnen slapen ’s nachts en niet hoeven te luisteren naar wanhopige knaaggeluiden."

Lees ook: ‘Dit was dé oplossing voor de helse slaapproblemen van onze dochter’

Beeld: iStock.com