Kruipend, rolland, “optrekkend” aan van alles, tikken ze bijna de 1 aan. Oh, wat een jaar! Djem is niet bij me weg te houden en komt de trap op als een professionele aap om te kijken of zijn moeder een keer klaar is met omkleden. #neenoglangniet 1,2,3 … 10. Ik met mijn meest rustgevende gezichtsuitdrukking doen alsof het helemaal niet shockerend is dat hij inmiddels al op traptree zeven is gekomen. Ik kom snel naar hem toe om hem te redden van levenlang in een rolstoel. Dit soort scenario’s poppen dan op in je gedachten. Je ontkomt er niet aan. ZO! Nou dat hebben we weer samen overwonnen. Inmiddels al drie keer. Ohja, iets met een traphekje regelen. Zucht!

Single mom vs working working

De momenten van rust en tijd voor jezelf nemen zijn bij mij nog ver te zoeken. Als single en werkende mama probeer ik alles zo makkelijk mogelijk te maken, zodat ik toch nog iets vaker kan ademen. Vroeger hadden ze geen traphekjes, zegt iets in mijn hoofd. Nee maar nu wel, zegt de andere hersenhelft. Dat scheelt namelijk weer een halve hartstilstand als je even wegloopt en je ineens afvraagt of je de kamerdeur wel echt goed dicht hebt getrokken. Dus babyproof huis it is, schoonmaakmiddelen staan torenhoog en veilig. Alle (kast)deuren op slot, dan hoef je namelijk de kast niet steeds opnieuw in te ruimen. Geef alleen eten in de keuken, dat scheelt echt zeker stofzuigen en dweilen. Ik kan nog wel even doorgaan, zal ik stoppen? Oké ik stop.

Ontspannen is een absolute must

Een ontspannen moeder is de beste variant van de goede moeder die je toch al bent. Daar sta ik achter. Het afgelopen jaar heb ik vanaf mijn verlof, drie dagen gewerkt. Op de dagen die ik werk past mijn moeder, als gastouder, op. Als jonge moeder betekent een feestje ook ontspannen. Dan praten wij niet over het feit dat je de rest van de week de middagslaapjes mee moet gaan tukken, omdat je anders op je overgrootoma lijkt. Als dat überhaupt al lukt. omdat je bang bent dat ze bijna wakker worden, of nog niet slapen.

Ontspannen dus. Iets wat ik toch wel met regelmaat probeer te regelen, een oppas en zelf er even uit. Ik haal nog steeds voldoening uit feestjes, leuke dingen doen met vriendinnen. Lekker eten, bijvoorbeeld en even lunchen zonder kinderen. Dan proef je weer, praat je lekkerder, je wordt niet afgeleid. Ik voel me niet schuldig dat ik soms graag iets zonder mijn kinderen doe. Ik mis ze dan ook weer, zo is de balans mooi. Haha.

Meer tijd voor jezelf

Nu ik een jaar verder ben, wil ik wel graag een dag extra voor mezelf. Om een keer ongestoord te lunchen, om bij te komen of bijvoorbeeld te sporten. Dat is belangrijk, maar een sportschool met oppasservice kan ik niet betalen. Gelukkig is daar, dankjewel Nederland, subsidie voor de kinderopvang. Met mijn werkuren kan ik precies nog een dag extra per week oppas vragen in de toekomst.

Laat je niet gek maken in de drukke maatschappij

Voor je kinderen doe je alles. In deze maatschappij waarin alles al zo druk is, waarin bijna alle vrije tijd wordt opgeslokt door onze telefoons, is de juiste balans vinden mega belangrijk. Voor iedereen zal dit anders zijn. Zoek naar mogelijkheden en laat je horen. Voor de een is niet werken en alleen maar met de kinderen zijn de juiste balans. Prima! De ander werkt fulltime en heeft een nanny. Ook goed. Laten we elkaar niet veroordelen, iedereen is anders en heeft andere behoeften die zelfs van dag tot dag verschillen. Wij moeders zijn ook maar mensen en daarbovenop ook nog een vrouw #ohjeetje #hormonen.

Tegen alle bezwangerde vrouwen en moeders wil ik graag zeggen: #jebentlekkerbezig

Deel je verhaal

Wil je ook graag je verhaal met andere mama’s delen. Stuur je blog (500 - 800) woorden naar redactie@wij.nl en wie weet staat jouw verhaal binnenkort online!