Heftige emoties tijdens de eerste tijd met je baby
Het ouderschap komt vanzelf als je kind geboren wordt, maar het gaat niet altijd vanzelf. Veel ouders worstelen hier de eerste tijd mee. Jullie nieuwe leven is best even wennen en daar komen, behalve geluk en blijdschap, ook andere emoties bij kijken. Ouders ervaren de eerste periode vaak emoties als schuld, angst of bezorgdheid, verdriet en schaamte. Hoe ga daarmee om in die toch al zo hectische tijd?
Wijze raad van
Elsbeth VermeulenPsycholoog bij De Oudertelefoon
De eerste tijd met je nieuwe baby
Er is lang uitgekeken naar de geboorte van je baby. De verwachtingen zijn hoog. En ook je omgeving is waarschijnlijk door het dolle heen. Dan wordt je kind geboren en die periode lijkt vooraf vaak één groot feest. Wat je aan de buitenkant niet ziet, zijn de slapeloze nachten, de borstvoeding die niet op gang komt, een baby die blijft huilen, een kind dat overdag niet wil slapen, ouders die van elkaar vervreemden en het onvermijdelijke slaapgebrek, waardoor alles nog veel erger lijkt.
Heftige emoties
Gevoelens van twijfel, schaamte en somberheid komen vaak voor bij ouders. Zo kan je door je slapeloze nachten niet meer gelukkig zijn met je baby en daar schaam je je dan voor. Of je vindt elkaar niet meer zo leuk in de rol van ouders. Of misschien vind je jezelf geen leuke moeder, omdat je de zorg voor je baby heel zwaar vindt en dat geeft je dan weer een naar schuldgevoel. Of dat je je als partner zorgen maakt, want hoe wordt jouw rol net zo belangrijk als die van de moeder die de baby heeft gedragen, gebaard en nu via haar eigen lijf voedt? Het zijn allemaal gedachten die regelmatig voorkomen.
Is dit normaal?
Ja, dit is normaal. Het ouderschap kent ups and downs. En de ups zijn meestal een stuk meer zichtbaar voor de buitenwereld. Ouders geven elkaar vaak een onrealistisch beeld van het ouderschap. Heftige gevoelens en twijfels horen erbij en daar mag je ook best over praten. Lukt dat niet met je partner, doe het dan met vrienden of familie.
Beseffen dat het erbij hoort
Veel ouders zitten er in de babytijd op gegeven moment even helemaal doorheen. Het kan al helpen je te realiseren dat dit normaal is en erbij hoort. Zeker de eerste weken. Je moet nog ervaren en leren hoe het is om als jonge ouders de permanente zorg en verantwoordelijkheid over een kind te hebben. Jullie leven is enorm veranderd. Je bent dus zeker niet de enige, maar wel uniek in je eigen situatie. Er bestaat daarom niet één eenduidig advies.
Wat kun je doen?
Probeer eerst rust terug te vinden. Probeer kleine momentjes voor jezelf in te lassen om op te laden. Denk na: wat vond je voorheen leuk om te doen? Wat gaat wél goed? Wanneer ervaar je wél controle? Zijn er kleine momenten waarbij je toch geniet? Of misschien kan je er soms ook wel even om lachen? Kan je daar meer van doen? Is er hulp om je heen waar je nog niet aan hebt gedacht om in te schakelen? Praat erover en zoek voor jezelf een kleine stap voorwaarts. Zie het als een stap terug naar eigen regie. Want zo kom je weer een stapje dichterbij die roze wolk waar je soms zo naar verlangd als het even allemaal teveel wordt. Begin klein, alle beetjes helpen tenslotte.
Hulp zoeken
Op zoek naar een luisterend oor? Je kunt met al je vragen en zorgen over het ouderschap terecht bij De Oudertelefoon. Dit kan telefonisch of via de chat. De Oudertelefoon is gratis en biedt anonieme ondersteuning voor iedere ouder en opvoeder. Twijfel je over de ernst van je emoties en somberheid? Gaat het niet over en wordt het misschien zelfs erger? Neem dan contact op met je verloskundige of huisarts en bespreek je gevoelens. Zij kunnen bepalen of je bijvoorbeeld last hebt van depressiviteit na je bevalling in de vorm van een postnatale depressie en de juiste hulp voor je vinden.